Jelena Vesić (1974) je nezavisni kustos, pisac i predavač – sa sedištem u Beogradu i internacionalnim radom. Magistrirala je istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu i pohađala program kustoske obuke De Appel u Amsterdamu. Doktoktorirala je teoriju umetnosti i medija na Univerzitetu umetnosti u Beogradu, istražujući tehnologije kustoske produkcije znanja.

Aktivna je u oblasti izdavaštva, istraživanja i izložbene prakse koja prepliće političku teoriju i savremenu umetnost. Jelena Vesić je bila kourednik časopisa “Prelom: časopis za slike i politiku” (2001–2010, Beograd). Kourednik je časopisa “Red Thread” (Istanbul) i član uredničkog odbora ARTMargins (MIT Press).

Objavila je brojne eseje o kustoskoj praksi, istorijskoj metodologiji umetnosti, istoriji izložbi i politici izlaganja. Njena nedavna knjiga “O neutralnosti” (u saradnji sa Vladimirom Jerićem Vlidijem i Rejčel O’Rajli) deo je edicije Modernost nesvrstanih, posvećene istraživanju različitih slučajeva kulture i politike Pokreta nesvrstanih kao najznačajnijeg pokreta za dekolonizaciju dvadesetog veka.

Vesić je takođe bila kustos mnogih izložbi, često eksperimentišući sa okvirima, metodologijama, kontekstualnim i saradničkim aspektima kustoske prakse. Njeni noviji projekti su “Story on Copy” (Akademie Schloss Solitude, Štutgart) i “We are Family” (sa Natašom Ilić) predstavljeni u Paviljonu u Poznanju.

Vesić je takođe bila kustos programa “Lecture Performance” (Muzej savremene umetnosti, Beograd i Kölnischer Kunstverein, sa Anjom Dorn i Kathrin Jentjens), kao i kolektivnog izložbenog projekta “Političke prakse (post-)jugoslovenske umetnosti”, koji je kritički ispitivao umetničke istorijske koncepte i narative o jugoslovenskoj umetnosti nakon raspada Jugoslavije (2020).

Vesić je predsednica AICA (Međunarodnog udruženja likovnih kritičara) Srbije.

Đorđevićev stav „protiv umetnosti“, postavljen u hronologiju umetničkih i društvenih zbivanja, interpolira se između dva poznata diskursa umetnosti – s jedne strane kasnog konceptualizma, odnosno Novih umetničkih praksi, izraslih iz kulturne i političke klime studentske pobune 1968. godine, i sa druge strane konzervativnog povratka na slikarstvo i skulpturu osamdesetih godina u smislu povratka na romantični […]